Diagnoza otępienia z ciałami Lewy’ego zmienia zarówno życie pacjenta, jak i jego najbliższych. Po ustąpieniu szoku i żalu należy jak najszybciej opracować i wdrożyć długoterminowy plan opieki. Sprawdź, jak zapewnić profesjonalne wsparcie osobie cierpiącej na DLB!

Czym jest otępienie z ciałami Lewy’ego?

Otępienie z ciałami Lewy’ego, DLB, jest postacią postępującej demencji, wynika z rozpadu tkanek w mózgu. Wspomniana choroba wpływa na zdolność rozumowania, myślenia, przetwarzania informacji i rozwiązywania problemów. Pacjenci mają w tkance mózgowej nieprawidłowe cząsteczki białka. Zazwyczaj zlokalizowane są w korze mózgowej, śródmózgowiu i pniu mózgu. Ciała Lewy’ego często występują u osób, u których zdiagnozowano chorobę Parkinsona. Przyczyna DLB jest nieznana. Do czynników ryzyka możemy zaliczyć zaburzenia snu i podeszły wiek.
Zaburzenia snu z szybkimi ruchami gałek ocznych objawiają się intensywnymi projekcjami nocnymi, rozmową we śnie. Wiele osób rusza się podczas snu, mogą wtedy sporadycznie kopać i uderzać partnera. Wspomniane objawy często wywołują nadmierną senność w ciągu dnia. Co ważne, mogą pojawić się wiele lat przed zdiagnozowaniem otępienia z ciałami Lewy’ego.

Otępienie z ciałami Lewy’ego – objawy

DLB objawia się:

• uporczywym wpatrywaniem się w przestrzeń,
• zaburzeniami mowy,
• ospałością lub sennością,
• sztywnością mięśniową,
• spowolnieniem ruchów, drżeniem lub szuraniem nogami,
• dezorientacja, problemy wzrokowo-przestrzenne, utrata pamięci.

Wspomnianym objawom niejednokrotnie towarzyszy depresja, apatia, zaburzenia snu, niemożność utrzymania moczu. Niektórzy pacjenci skarżą się na zawroty głowy, omdlenia, uczucie oszołomienia i kłopoty z jelitami (np. zaparcia).
Podopieczny z otępieniem ciała Lewy’ego może mieć bardzo szczegółowe halucynacje, które zwykle mu nie przeszkadzają. Na wczesnym etapie pacjent może nawet je rozpoznać i opisać. Halucynacje mogą być wzrokowe, węchowe, dotykowe lub słuchowe.

Jak opiekować się pacjentem z DLB?

Plan opieki powinien uwzględniać czynności dnia codziennego pacjenta, przede wszystkim starając się zmaksymalizować jego poczucie niezależności. Objawy choroby Alzheimera, Parkinsona i otępienia z ciałami Lewy’ego mogą być podobne, jednak w przypadku ostatniego schorzenia leczenie jest trudniejsze. Każdy pacjent, opiekun i najbliższa rodzina powinni dokładnie zapoznać się z listą leków dopuszczalnych i zabronionych, by nie nasilić dolegliwości.

W przeciwieństwie do choroby Alzheimera następuje zwykle powolny i stały spadek umiejętności. W przypadku DLB występuje większa zmienność dobrych i złych dni. Każdy opiekun powinien zdawać sobie z tego sprawę. Z kolei objawy motoryczne mogą przypominać te obserwowane w chorobie Parkinsona, ale ich nasilenie i reakcja na leczenie często się różnią. Badania wykazały, że aktywność fizyczna zapobiega, spowalnia i wspiera leczenie demencji. Eksperci podkreślają, że ćwiczenia łagodzą stres, a także dostarczają wielu korzyści emocjonalnych i fizycznych.
Kilka wskazówek dla opiekunów

Spróbuj zachęcić pacjenta do rozmowy, ćwiczeń i stymulacji umysłowej. Możesz ustalić zajęcia i rytuały przed snem, by uspokoić seniora. Podopieczny często doświadcza mieszanki emocji, takich jak lęk, frustracja, zagubienie, niepewność i smutek. Zaoferuj mu wsparcie, wysłuchaj i pokaż, że nadal może cieszyć się życiem. W ten sposób pomożesz pacjentowi zachować godność i szacunek do samego siebie.

Osoba z DLB może potrzebować pomocy przy codziennych czynnościach, takich jak kąpiel, ubieranie się, czy jedzenie. Niejednokrotnie senior czuje wtedy złość, bezradność i frustrację, a opiekun powinien mieć tego świadomość. W miarę postępu choroby dotychczasowe zadania wykonywane są znacznie wolniej.
Obserwuj i dostosowuj działania do zmian poznawczych, behawioralnych i motorycznych pacjenta. Możesz prowadzić dziennik, w którym będziesz opisywał zmiany w zachowaniu podopiecznego. Pamiętaj, by wziąć go ze sobą na wizytę u lekarza. Dzięki temu ułatwisz specjaliście wdrożenie odpowiedniego leczenia.