Niemiecki dla Opiekunek | Lekcja 35: Materiały do lekcji on line - Utile

O czym przeczytasz w tym artykule?

Powtórzenie lekcji z ostatnich tygodni:

Jak poprosić o pomoc?
Nieporozumienia
Zadawanie pytań

Zobacz lekcję z lektorem

Słownictwo i zwroty z lekcji

Jak dopytać, jeśli nie rozumiemy, co ktoś powiedział?

Was meinst du? – Co masz na myśli?
Was meinen Sie? – Co ma pan/pani na myśli?
Könntest du wiederholen? – Czy mógłbyś powtórzyć?
Könnten Sie wiederholen? – Czy mógłby Pan/mogłaby Pani powtórzyć?
Könnstest du langsamer sprechen? – Czy mógłbyś mówić wolniej?
Könnten Sie langsamer sprechen? – Czy mógłby Pan/mogłaby Pani mówić wolniej?
Könntest du einfachere Worte benutzen? – Czy mógłbyś używać prostszych słów?
Könnten Sie einfachere Worte benutzen? – Czy mógłby pan/mogłaby Pani używać prostszych słów?

Co powiedzieć, kiedy powiesz coś, czego nie zamierzałaś / zamierzałeś powiedzieć? Kiedy kogoś uraziłaś / uraziłeś?

Ich meine es gut. – Chcę dobrze.
Ich habe es gut gemeint. – Chciałam / chciałem dobrze.

Czasownik „meinen” oznacza przede wszystkim „sądzić, myśleć, uważać”, np.:

Ich meine, dass er nicht kommt. – Sądzę, że on nie przyjdzie.
Was meinst du? – Co sądzisz?
Ich wollte dich / Sie nicht verletzen. – Nie chciałam ciebie / pana zranić.
Ich entschuldige mich. – Przepraszam.

Czasownik „sich entschuldigen” oznacza „przepraszać, usprawiedliwiać się”. Czasownik „sich entschuldigen” (przepraszać, usprawiedliwiać się) jest czasownikiem zwrotnym (czyli ma formę z „sich” – „się”):

Ich entschuldige mich bei dir. – Przepraszam cię.
Ich entschuldige mich bei Ihnen. – Przepraszam pana / panią.

Oczywiście łatwiej jest użyć następujących słów:

Entschuldigung – przepraszam (można powiedzieć do każdego)
Entschuldige – przepraszam (kiedy jesteśmy z kimś na ty)
Entschuldigen Sie – przepraszam (kiedy jesteśmy z kimś na pan/pani)

Zamiast „Entschuldigung” często mówi się „Verzeihung”.
Sam czasownik „verzeihen” oznacza „wybaczać”.

verzeihen – verzieh – hat verziehen
Verzeih mir! – Wybacz mi!
Verzeihen Sie mir! – Proszę mi wybaczyć!

Jak wyrazić własne zdanie?

Najlepiej i najłatwiej użyć czasowników „denken” (myśleć), „meinen” (sądzić, myśleć), „finden” (sądzić), „glauben” (wierzyć, sądzić).

Ich denke, das ist eine gute Idee. – Sądzę, że to jest dobry pomysł.
Ich finde, du hast Recht. – Uważam, że masz rację.
Was meinst du? – Co sądzisz / uważasz?
Ich meine, dass es gleich regnet. – Sądzę, że za chwilę będzie padało.
Er glaubt, dass Deutschland schön ist. – On sądzi, że Niemcy są piękne.

Jak zapytać kogoś o opinię?

Wie denkst du? – Jak myślisz?
Wie denken Sie? – Jak myśli pani/pan?
Wie ist deine Meinung? – Jaka jest twoja opinia?
Wie ist Ihre Meinung? – Jaka jest pani/pana opinia?

Jak podziękować?

Danke. – Dziękuję.
Vielen Dank / danke schön. – Bardzo dziękuję.
Herzlichen Dank! – Serdeczne dzięki!
Ich danke dir. – Dziękuję ci.
Ich danke Ihnen. – Dziękuję pani/panu.
Ich bedanke mich bei dir. – Dziękuję ci.
Ich bedanke mich bei Ihnen. – Dziękuję pani/panu.