Czy Opiekunka ma obowiązek wstawać w nocy do podopiecznego? Czy to jej obowiązek a może zwykłe nadużycie?

Praca Opiekunek osób starszych to zajęcie bardzo odpowiedzialne i wymagające. Pod ich pieczą znajdują się osoby w podeszłym wieku, czasami obłożnie chore i w bardzo poważnym stanie. Zazwyczaj w zakresie obowiązków osób do opieki znajduje się również przygotowywanie posiłków czy robienie zakupów. Nie trzeba tłumaczyć, że opieka nad seniorami wymaga od Opiekunek siły, energii, a także wielu pokładów cierpliwości oraz empatii.

Zobacz też: Opiekun osób starszych. Co powinniście wiedzieć o tym zawodzie?

Każda Opiekunka po napiętym i ciężkim dniu chce odpocząć, zrelaksować się (np. oglądając ulubiony serial w telewizji) a przede wszystkim porządnie się wyspać. Tymczasem okazuje się,  że nie zawsze jest to możliwe. Gdy zachodzi taka konieczność, Opiekunka zajmuje się swoim podopiecznym również w nocy.

Nocne wstawanie zazwyczaj jest konieczne, gdy:

• podopieczny źle się czuje i potrzebuje naszej pomocy;
• wymagana jest zmiana bielizny na suchą (np.podopieczny zmoczył piżamę);
• gdy z powodu demencji chory czuje niepokój i potrzebę bliskości;
• gdy chory cierpi nie schorzenie, które może zakłócać sen np.: bezdech, różnego rodzaju bóle organów, zespół niespokojnych nóg;
• podopieczny potrzebuje pomocy przy korzystaniu z toalety.

W teorii Opiekunka powinna wstawać tylko i wyłącznie w sytuacjach awaryjnych, wymagających natychmiastowej interwencji, a także takich, które w wyraźnym stopniu mogą się odbić się na komforcie i zdrowiu podopiecznego.

Niestety nie zawsze tak się dzieje. Na forach czy grupach dyskusyjnych Opiekunki skarżą się na tzw. nocki. Podopieczni wołają je w nocy do asystowania i pomocy w błahych sprawach. Panie są budzone i wzywane, aby poprawić kołdrę, poduszkę, przewrócić na drugi bok i dotrzymać towarzystwa, gdy podopieczny nie może zasnąć.
Niedospanie i nocne wstawanie odbija się na samopoczuciu i zdrowiu Opiekunki, która po “nocnej zmianie” musi często wstać z samego rana i rozpocząć cykl swoich standardowych codziennych obowiązków. Skutki “nocek”to nie tylko notoryczne zmęczenie, zwiększona podatność na stres, ale także obniżona odporność na infekcje i choroby.

Jak rozwiązać  problem „nocek”?

W pierwszej kolejności musimy nauczyć się odróżniać faktyczną potrzebę i sytuację awaryjną od zachcianki starszej osoby. Opiekunka nie ma obowiązku wstawać na każde wezwanie podopiecznego. Kiedy okazuje się, że nocne wstawanie zaczyna przekraczać znacznie ramy wykonanych obowiązków, należy działać.

• Spisywać wszystkie nocne interwencje i informować swoją agencję w przypadku, gdy zakres naszych obowiązków zaczyna znacząco przekraczać warunki umowy. Za pracę w godzinach nocnych należy się przecież dodatkowe wynagrodzenie.
• Szczerze porozmawiać o tym z podopiecznym i rodziną.  Należy uświadomić im, jak takie „nocne zmiany” mogą odbijać się na jakości naszej pracy. Trzeba podkreślać, że aby, dobrze i sumienne wykonywać swoje obowiązki, musimy mieć również czas na relaks i odpoczynek.
• Próbować wyeliminować przyczyny budzenia się w nocy seniora. Zdarza się, że drzemki podopiecznego są za długie w ciągu dnia, co skutkuje bezsennością w nocy. Powody innych dolegliwości można po konsultacji z rodziną i lekarzem unormować za pomocą leków (przeciwbólowych, nasennych).
• W przypadku, gdy głównym powodem jest wyjście do toalety, warto przekonać podopiecznego do pieluchy.
• Jeżeli stan chorego wymaga również regularnej nocnej opieki, może warto rozważać zatrudnienie drugiej osoby.

Dobra opiekunka to opiekunka wypoczęta. Potrzebuje przerwy i relaksu (zwłaszcza w nocy), by moc prawidłowo wykonywać swoje obowiązki względem osoby starszej. Trzeba o tym pamiętać.